Al ruim 14 jaar is Stichting Zorgeloos Kind actief om gezinnen te helpen met een ernstig of langdurig ziek kind. Vele aanvragen en verzoeken zijn al gepasseerd en gelukkig kunnen we ook veel gezinnen echt helpen. Gezinnen die dan echt dankbaar zijn en in principe al blij zijn dat er naar hen wordt geluisterd. Al deze gezinnen zijn aan het strijden met hun kind tegen een ziekte, en bijzonder is dat deze kinderen vaak strijdlustig, dapper en positief zijn en dit ook blijven. Helaas zijn er in al deze jaren ook veel kinderen overleden omdat ze de oneerlijke strijd niet konden winnen. Dit zijn voor de 3 ‘stoere’ mannen van Stichting Zorgeloos Kind berichten die ons heel erg raken. Wat kunnen we dan nog doen? Eigenlijk niets meer dan luisteren en aanwezig zijn op de uitvaart. Met veel van deze ouders hebben we ook nog goed contact, maar dat blijft soms zo moeilijk. Je wilt deze mensen hun kind terug geven, maar uiteraard is dan geen reële gedachte.

Vorige week hadden we veel gezinnen te gast tijdens de Jumbo Racedagen en je ziet dan hele zieke kinderen die zich enorm verheugen op de ontmoeting met hun held ‘Max Verstappen’. Gelijker tijd zien we ook de blijde, maar toch ook zorgelijke blik van de ouders en je leest in de ogen de vraag: Is mijn kind er volgend jaar nog wel. Het liefst zouden wij deze vraag willen beantwoorden voor al deze gezinnen, maar daarop kunnen wij geen antwoord geven. Wij zien de kinderen genieten van het moment en ze vinden zich absoluut niet ziek. Een aantal kinderen moesten de dagen er na weer beginnen aan een zware behandeling of zich voorbereiden op een zware operatie, maar wij hebben dit niet kunnen merken aan deze ‘moedige’ kinderen.

En ja, wat kunnen wij er nu over meepraten? De 3 ‘stoere’ mannen van Stichting Zorgeloos Kind hebben allen 2 gezonde kinderen. Ja inderdaad is het makkelijk praten als je het zelf niet overkomt en ook is het zo dat wij ‘gelukkig’ niet voelen wat al deze ouders voelen. Wij kunnen ons hooguit verplaatsen in hun gedachtegang of gevoel, maar dan houdt het echt op. Wel kunnen we zeggen dat het ons heeft veranderd, en omarmen ‘gezondheid’ als het belangrijkste in dit leven.

In deze 14 jaar hebben we echt heel veel aanvragen gehad en telkens denken we: pfffff het zal je maar overkomen. Het went nooit en ook dat blijft soms zo moeilijk. Uiteraard willen we het liefst ieder gezin helpen, maar omdat we alles 100% vrijwillig doen en in onze vrije tijd, is de praktijk anders en kunnen we dat gewoonweg niet. Verder zijn we heel erg afhankelijk van bedrijven die ons steunen en mensen die acties voor ons doen, om geld bij elkaar te krijgen. Sommige bedrijven zijn al 14 jaar trouw partner van Stichting Zorgeloos Kind en daar zijn we dan ook ontzettend trots op. Bedrijven die zien wat we doen met dit geld en ons het vertrouwen geven welke nodig is voor een langdurige samenwerking.

In maart zijn we met heel veel gezinnen 4 dagen naar EuroDisney geweest en dat was ook een heel groot feest. Nu zijn we druk bezig om het geld bij elkaar te krijgen om met 40 gezinnen naar de Efteling te gaan in dit najaar. Daarnaast hebben we ook nog een aantal grote projecten liggen om gezinnen te helpen en we zetten ons dan ook meer dan 100% in om ook dit voor elkaar te krijgen.


En voor de ouders die een kind hebben verloren: Het liefst zouden we al het verdriet bij jullie wegnemen en zeggen dat het een boze droom is geweest. Helaas is dit geen realiteit en we zeggen alleen maar, dat wij hen niet zullen vergeten. Wij hebben erg veel geleerd van deze moedige kinderen en wij kennen ze allemaal nog van gezicht en naam. Ze racen uiteraard ieder jaar met ons mee op de motoren en staan groot vermeld op de grote trailer. We mogen ze niet vergeten en dat is van de eerste van ons bestaan (Remco Sas) tot de laatste die afgelopen april is overleden (Sander Tempel). Als wij kijken naar de lange lijst van namen op de motoren en op de trailer, dan denken we alleen maar: Het blijft soms zo moeilijk!